De Sjabbat is voor alle volkeren
Zo nu en dan kom ik, de voor mij, onbegrijpelijke gedachte tegen dat de Sjabbat alleen voor Israël zou zijn. In dit artikel geef ik tien argumenten die deze gedachte ontkrachten. Hebt u nog meer argumenten, dan hoor ik ze graag.
-
Ten eerste zien we dat er al over de Sjabbat wordt gesproken toen er nog geen sprake was van een volk Israël.
In Genesis 2:1-3 lezen we:
Alzo werden voltooid de hemel en de aarde en al hun heer.2 Toen God op de zevende dag [בַּיּוֹם הַשְּׁבִיעִי- bejom hasjeweï] het werk voltooid had, dat Hij gemaakt had, rustte [ שְׁבֹּת - Sjabbat] Hij op de zevende dag [ בַּיּוֹם הַשְּׁבִיעִי< - bejom hasjeweï] van al het werk, dat Hij gemaakt had.3 En God zegende [ וַיְבָרֶךְ -waiwarècha] de zevende dag [יּוֹם הַשְּׁבִיעִי - jom hasjeweï] en heiligde [ וַיְקַדֵּשׁ -wai kadèsj] die, omdat Hij daarop gerust [ שָׁבַת -sjabbat] heeft van al het werk, dat God scheppende tot stand had gebracht.”
Tot drie maal toe wordt hier benadrukt dat de Eeuwige op de zevende dag rustte van zijn scheppingswerk. Was Hij moe dan? Nee, natuurlijk niet. De Eeuwige is immers niet lichamelijk en het is juist het lichaam dat moe wordt. Welk woord staat er dan voor rusten? Dat is het woord Sjabbat en dat betekent wel rusten, maar meer nog staken, of ophouden. Dus de Eeuwige is klaar met de schepping en dan houdt Hij er mee op, dat klinkt logisch. Maar doet dan iets bijzonders, Hij zegent deze zevende dag. Hij spreekt een beracha, een zegen uit over deze dag en heiligt deze dag. Hij zet persoonlijk deze zevende dag apart. Waarom is dit vastgelegd zo helemaal in het begin van Gods Woord? Omdat het van belang is voor zijn schepselen! Dus hier vinden we de basis van het sabbatsonderwijs.
2. Ten tweede zien we dat de Sjabbat al gevierd werd voor de Eeuwige het verbond sloot met het volk Israël op de berg Sinaï. In Exodus 16:26 lezen we:
”Zes dagen zult gij het verzamelen, maar op de zevende dag is het sabbat; dan is het er niet.”
3. Ten derde besteedt de Eeuwige van de tien woorden de meeste aandacht aan de Sjabbat. We lezen dat in Ex.20:8-11“Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt; 9zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; 10maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult gij geen werk doen, gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch de vreemdeling die in uw steden woont. 11Want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende de Here de sabbatdag en heiligde die.”
4. Ten vierde wordt Torah niet gegeven in het land Israël, maar in het niemandsland, de woestijn, de wildernis. Dit betekent dat de Eeuwige wel een verbond sluit met zijn volk Israël, maar hij geeft zijn woorden op een neutrale plek. Bovendien staan daar rondom de berg Sinaï niet alleen de stammen van Israël, maar ook het volk van allerlei slag, de erew raw (Ex.12:38). Ook zij ontvangen de woorden over de Sjabbat, ook zij roepen: “Al de woorden, die de Eeuwige gesproken heeft, zullen wij doen” (Ex.24:3).
5. Ten vijfde komen we in de Bijbel meerderen woorden voor de vreemdeling tegen. De vreemdeling die de God van Israël liefheeft en wil leven naar zijn verordeningen wordt een ger (גֵר) genoemd en over de ger wordt het volgende gezegd in Ex.20:10:“maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult gij geen werk doen, gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch de vreemdeling [וְגֵרְךָ] die in uw steden woont”
6. Ten zesde lezen we in Handelingen 15:19-21:19Daarom ben ik van oordeel, dat men hen, die zich uit de heidenen tot God bekeren, niet verder moet lastig vallen, 20maar hun aanschrijven, dat zij zich hebben te onthouden van wat door de afgoden bezoedeld is, van hoererij, van het verstikte en van bloed. 21Immers Mozes heeft van oudsher in iedere stad, die hem prediken, daar hij elke sabbat in de synagogen wordt voorgelezen.
Heidenen die zich tot God bekeren, dat zijn zuigelingen, die moeten nog zo veel leren. Laat ze eerst maar eens, en dan somt rabbi Jacov (Jacobus), de voorganger van de Messiaanse moedergemeente in Jeruzalem een viertal punten op en en sluit af met de woorden: De rest leren ze wel op Sjabbat in de synagoge.
7. Ten zevende. Is de Sjabbat niet een vooruitwijzing naar de eeuwige Sjabbat die komt? In Hebr.4:9 lezen we:“Er blijft dus een sabbatsrust voor het volk van God.”
8. Ten achtste lezen we o.a. in Jesaja 66:23 dat in de toekomst de Sjabbat gevierd zal worden door heel de mensheid.“En het zal geschieden van nieuwe maan tot nieuwe maan en van sabbat tot sabbat, dat al wat leeft zal komen om zich voor mijn aangezicht neer te buigen, zegt de Here.”
9. Ten negende lezen we in Exodus 31:12,13 dat de Sjabbat een teken [אוֹת-ot] is tussen de Eeuwige en zijn volk van geslacht tot geslacht, zodat ze weten dat Hij het is die hen heiligt. Wanneer we zoals Paulus dit stelt in Romeinen 11, geënt zijn op de edele olijf Israël, wanneer we tot dit volk zijn gaan behoren, dan geldt dit teken ook voor ons.
10. Ten tiende. We vinden nergens in de Bijbel ook maar een uitspraak over het afschaffen van de Sjabbat, of over de invoering van de zondag.
Reacties
6 En de vreemden, die zich tot den HEERE voegen, om Hem te dienen, en om den Naam des HEEREN lief te hebben, om Hem tot knechten te zijn; al wie den sabbat houdt, dat hij dien niet ontheilige, en die aan Mijn verbond vasthouden; 7 Die zal Ik ook brengen tot Mijn heiligen berg, en Ik zal hen verheugen in Mijn bedehuis; hun brandoffers en hun slachtoffers zullen aangenaam wezen op Mijn altaar; want Mijn huis zal een bedehuis genoemd worden voor alle volken.
Kort wil ik hier een reactie geven op dit alles. Ik mag het zo zien. De Schepper maakte in zes dagen alles wat Zijn schepping nodig had om het vol te kunnen houden tot de herschepping van het heelal met daarin deze aarde. Daar De Schepper alles al wist wat een engel van Hem dan zou gaan doen. Over de zevende dag zeg ik dan dit. De schepping mocht na de Rust van De Schepping alle dagen daarna dan in Zijn Rust/ Sjabbat dan leven met zijn Schepper. alleen die Rust/ Sjabbat is stuk gemaakt door die ene engel die ook Zijn schepsel is. Maar die niet wilde leven zoals zijn Schepper het hem gegeven had. En ging die engel naar de andere schepsel van De Schepper en door verdraaiing van De Schepper zijn Woord werd De Rust De Sjabbat tussen Schepper en aardse schepsel kapot gemaakt. En ik geloof dat als je rust/ sjabbat houd op de zevende dag, dat je daar mee laat zien dat je niet zegt dat je als schepsels niet in een ongehoorzame tijd bent neergezet. Maar dat je belijd als schepsel dat je in een volmaakte en goede wereld bent neergezet. En dat je ook belijd dat je door dat De Schepper Zijn Woord gehouden heeft. Deze Rust/ Sjabbat weer hersteld heeft tussen De Schepper en zijn schepsels. Wij mogen nu al (in dit lichaam/ tent nu nog wonende) in De Gezalfde al in Zijn Rust/Sjabbat leven. Alle tijd die ons nog gegeven word in dit vlees/ lichaam. Door de maatschappij waarin wij nu nog leven kunnen we eigenlijk nog maar op twee dagen van de week bij elkaar komen en ons eten met elkaar delen. Ik geloof uit Zijn Woord dat de gemeente uit Hand elke dag bij elkaar kwam en de maaltijd in de avond (in de schemering) hielden. En onder die maaltijd zeker een moment hebben gehad om aan De gezalfde te denken bij het breken en uitdelen van het brood. Maar nu is dat ook al weg. Nu zijn we nog meer individuen geworden. Of nog meer zelfstandig. Terwijl ik denk dat De Schepper het anders voor ogen had. Naar mijns inziens wilde De Schepper dat Zijn twee schepsels een eenheid zouden blijven zoals HaAdam. Zoals Hij uit de aarde de mens genomen had naar Zijn beeld.
Nu was die mens in tweeën gedeeld. Maar leefden nog steeds in Zijn Sjabbat Zijn Rust. Maar we kennen allemaal de geschiedenis hiervan. De Sjabbat/ Rust werd stuk gemaakt. En ik Geloof in de vervulling van de Moederbelofte is De Sjabbat/ Rust weer tussen Schepper en schepsel hersteld. Nu blijft de vraag open staan. Wil jij ook in Zijn Rust/ Sjabbat leven met De Schepper. zoals in den beginnen van De hemel en de aarde? En op welk een dag van de zeven in deze tijd kun je dat vooral laten zien. Ik zeg op de zevende dag. Daar ik geloof dat die dag alles in zich heeft wat de mens nodig heeft om De Schepper Zijn Schepper te eren en te loven en te prijzen. Ook de opstanding zit in deze dag. Daar je kunt zijn opgestaan . Maar uiteindelijk blijft de vraag dan openstaan wat ga je doen met je opstanding uit de dood? Ga je in de Rust/ Sjabbat van De Schepper leven? of blijf je na je opstanding ook nog van hen vervreemd en blijf je een individu? En wat je nu al doet in deze tent die lichaam dit vlees, doe je ook straks als je van vergankelijk naar onvergankelijk zult zijn overgegaan. Ik hoop zo iets gedeeld te hebben van wat Vader mij geschonken heeft. En wens iedereen Zijn Sjabbat Sjalom toe.
Ben haalt een schrijven van de site van stichting-Promise aan waar ik hieronder op reageer.
Broeder Pijnacker Hordijk heeft een uitgebreide studie geschreven over het thema Sjabbat of zondag. Mijn compliment voor zijn inzet. Het is verleidelijk om op alle punten in te gaan, ik beperk me dus maar tot de conclusie.
Citaat:
Conclusie
Buiten kijf staat dat we een wekelijkse rustdag nodig hebben en helemaal in onze doordraaiende wereld. De sabbat is aan Israël gegeven en heeft veel oudere papieren dan de zondag. Laten de joden vooral de sabbat houden. Een kleine minderheid van het christendom houdt vast aan of keert terug naar de sabbat, maar de meerderheid viert al sinds de gemeente in Handelingen de –wat wij noemen- zondag. Je kunt de sabbatsvierders geen onverschilligheid verwijten, maar zij kunnen wel in hun gedrevenheid doorslaan, door consequent niet slechts een deel maar de hele wet proberen te houden. Het is absoluut niet de bedoeling om je heil af te laten hangen van het op de juiste tijd houden van de rustdag! De Heer Jezus heeft de op zich volmaakte wet niet aan christenen opgelegd. Niet door de werken van de wet, maar door geloof worden we gered. Je verdiepen in onze joodse wortels, compleet met rituelen en feesten kan geen kwaad, integendeel. De vervangingstheologie (de kerk in de plaats van Israël) is een grote fout geweest, maar de vervanging van Heer Jezus Christus door de Israël deugt evenmin. Het heil is uit de joden (Joh.4:22) en voor de joden (Rom.1:16) maar door de jood Jezus Christus. ‘Laat niemand u iets voorschrijven op het gebied van eten en drinken of het vieren van feestdagen, nieuwemaan en sabbat. Dit alles is slechts een schaduw van wat komt – de werkelijkheid is Christus.’ (Kol. 2:16–17).
Ik las ergens: De zevende dag is de dag van God de Vader. Hij heeft gerust van Zijn werken. De eerste dag is van God de Zoon. Jezus heeft op de zevende dag in het graf gelegen. Hij heeft de rust aangebracht voor Zijn volk. De maandag tot en met de zaterdag zijn de dagen van de Heilige Geest.
Het laatste wat ik op mijn pc-scherm lees is: ‘slaapstand geactiveerd’. Zonder schroom mag ik u ‘welterusten’ wensen, rusten in het volbrachte werk van de allerberoemdste jood Jezus Christus.
drs. W.J.A. Pijnacker Hordijk
Over de openingszin verschil ik niet van mening. Dat de Sjabbat veel oudere papieren heeft dan de zondag is een open deur, en daarom is verstandig om hier door naar binnen te gaan; over de Sjabbat van de Schepper moet je eigenlijk niet discussiëren, je moet gewoon naar binnen gaan en ervaren. En dan volgt een zin die veel zegt over de visie die onder het denken van veel Joden en Christenen ligt.
Citaat:
Laten de joden vooral de sabbat houden.
Het lijkt me overigens dat een Jood Sjabbat viert en niet alleen maar houdt. Dit sabbat vieren komt slechts voor in twee volgende teksten in de volgende vertalingen:
NBG Ex.31:16, Lev.23:32; Herz. St. Vert.: Lev.23:32; NBV: Ex.31:16. Belangrijker: kijken we naar het Hebreeuws dan zien we in Ex.31:16 het werkwoord asah (to observe) en in Lev.23:32 het werkwoord shabath (to keep). Dus ‘vieren’ is positiever vertaald dan ‘houden’. Het houden van al die 248 geboden en 365 verboden was niet zo’n feest, eerder een last. Vandaar dat de Here Jezus allen die door het houden van die 613 regels moe zijn geworden uitnodigt bij Hem te komen, want zijn juk is zacht en zijn last is licht. Mat.11:28, 29. Veel Christenen en Joden houden graag de scheiding in stand tussen Jodendom en Christendom; dat voorkomt immers ergernis en frustratie. In mijn ogen is het Christendom een geloofsrichting die is afgeweken van de oorspronkelijk Joodse stroming/sekte die Jesjoea Ha Masjiach volgde. Vooral in de brief van Jacobus herkennen we nog duidelijk deze Messiaans Joodse achtergrond. Voor ons is niet Rome de moederkerk, maar Jeruzalem, de synagoge van Jacobus. Rome heeft ons veel verwarring gebracht. In Handelingen 24:14 horen we Paulus zeggen:
“Maar dit erken ik voor u, dat ik naar die weg, die zij een sekte noemen, inderdaad de God der vaderen vereer, gelovende al hetgeen in de wet en in de profeten geschreven staat.”
En Paulus volgt hierin zijn meester Jesjoea ha Masjiach, die tijdens de Bergrede in Mattheüs 5: het volgende leert:
"17Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. 18Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet één jota of één tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied. 19Wie dan één van de kleinste dezer geboden ontbindt en de mensen zo leert, zal zeer klein heten in het Koninkrijk der hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal groot heten in het Koninkrijk der hemelen."
Dan lees ik:
Citaat:
Een kleine minderheid van het christendom houdt vast aan of keert terug naar de sabbat, maar de meerderheid viert al sinds de gemeente in Handelingen de –wat wij noemen- zondag.
Lezen we in Ex.23:2 niet het volgende: “Gij zult de meerderheid in het kwade niet volgen” Meerderheid is in een democratie misschien de maatstaf voor recht, maar niet in het Koninkrijk van God. Klopt. Is daarentegen de grote meerderheid van de christenen die de sabbat niet houdt dus dwalende? Als het inderdaad een doodzonde zou zijn om de sabbat niet te houden, waarom wordt in Hand. 15:20, 28, 29 dat dan niet genoemd. Daar staat een soort bereikt compromis heidenen die tot geloof zijn gekomen moeten Joden geen aanstoot geven en zich houden aan vier verplichtingen. Het houden van de sabbat wordt hier niet genoemd.
En wat er dan volgt is een pertinente onwaarheid.
maar de meerderheid viert al sinds de gemeente in Handelingen de –wat wij noemen- zondag.
Sinds de gemeente in Handelingen zou de zondag al gevierd worden. We lezen juist dat iedere gelovige, van Jesjoea tot de apostelen en allen die daaromheen stonden de Sjabbat vierden. Logisch want dat waren en bleven Joden! Tik het woord sabbat in in de zoekmachine van een online bijbel vertaling en je vindt de verzen bij bosjes. Tik zondag in en je vind niets. Klopt. Tik in de NBG “eerste dag der week” in en je vindt de geschiedenis van de opstanding, maar nergens een vervanging van de Sjabbat. In Joh.20:19 vinden we dan dat de discipelen bij elkaar waren op de eerste dag der week, maar dit zegt niets over de vervanging van de Sjabbat voor de gelovigen in Jesjoea door de zondag. Dan vinden we nog Hand.20:7
“en toen wij op de eerste dag der week samengekomen waren om brood te breken, hield Paulus een toespraak tot hen en, daar hij van plan was de volgende dag te vertrekken, zette hij zijn rede voort tot middernacht.”
Dit is echt een interessant vers. Het probleem is dat we dit vers lezen door onze 21e -eeuwse Christelijke bril. Wat is de situatie? Ze zijn daar op een avond bij elkaar, zo blijkt uit de tekst. Wat is in die cultuur en in die tijd de avond van de eerste dag van de week (jom risjon)? Dat is wat wij de zaterdagavond noemen. De Sjabbat is met zonsondergang afgelopen (c.a. 19.00 uur in Israël) en daarna begint de eerste dag van de week. Wat is er natuurlijker dan dat gelovigen in Jesjoea na de Sjabbat in alle rust bij elkaar te blijven en brood breken. Het begrip ‘brood breken’ duidt in zijn algemeenheid niet op een liturgisch avondmaal zoals we dat kennen in de kerk, dit duidt gewoon op een maaltijd. Dat Paulus van plan was de volgende dag te vertrekken wordt op deze manier ook begrijpelijk. Als rechtgeaarde Jood zou hij niet vertrekken op Sjabbat maar die was toch al voorbij?! hij wilde wel op het licht wachten. maar op de volgende dag; de eerste dag van de week. Voor volgende dag gebruikt de Griekse grondtekst de woorden τῇἐπαύριον - tei epaurion, wat letterlijk vertaald betekent: op de (dag) (van de) morgen (daarop) .
Dan vinden we nog 1 Kor.16:1,2
“Wat nu de inzameling [λογείας-logias] voor de heiligen betreft, doet ook gij, evenals ik het in de gemeenten van Galatië geregeld heb: elke eerste dag der week legge ieder uwer naar vermogen thuis iets weg, en hij spare dit op, opdat er niet eerst na mijn komst inzamelingen moeten gehouden worden.”
Op Sjabbat ben je niet met geld bezig, dus wanneer leg je dan wat opzij?
Broeder Pijnacker Hordijk gaat dan verder met de woorden:
Citaat:
Je kunt de sabbatsvierders geen onverschilligheid verwijten, maar zij kunnen wel in hun gedrevenheid doorslaan, door consequent niet slechts een deel maar de hele wet proberen te houden.
Even een vraag: Slaat een mens door wanneer hij/zij wil leren van de Allerhoogste, of slaat een mens door wanneer hij de leer van de kerk hoger acht dan Gods woord?..... Nee, maar het blijkt een onhaalbare ambitie te zijn.
Wat hier wet genoemd wordt komt van het woord Torah, dat is afgeleid van het woord jarah, dat onderwijs betekent. Wanneer je een discipel, of talmid bent van Jesjoea dan wil je leren en groeien. Als rechtgeaarde rabbi leerde Hij Torah en dan gaat het niet om slechts een deel of de hele Torah, dan gaat het er om dat je stappen neemt, stappen in vertrouwen. De Here Jezus en Paulus richtte zich doorgaans tot Joodse toehoorders. Voor gelovigen uit de heidenen is de verleiding om bepaalde wetten er uit te pikken die we wel nuttig en goed vinden. Maar dat mag niet. De hele wet is goed, het is een totaalpakket. Dus ook o.a. de besnijdenis en alle voedselwetten, enz. Joden bewijzen zelf dat het onmogelijk is aan al die wetten te voldoen. Wet doet zonde kennen. Onze onmacht (en onwil) drijft ons uit naar Degene Die aan het kruis uitgeroepen heeft ‘het is volbracht’.
En dan volgt de vooringenomen opmerking:
Citaat:
Het is absoluut niet de bedoeling om je heil af te laten hangen van het op de juiste tijd houden van de rustdag! Gevaar is dat bijzaken tot hoofdzaken worden verheven, en dat je heil hier van af zou hangen.
Het is nog nooit in mij denken opgekomen dat mijn heil af zou hangen van het al of niet houden van de Sjabbat. Ik ben niet egocentrisch bezig met mijn heil. Ik vertrouw alleen maar op mijn Heer. Ik dien Hem niet om behouden te worden, dat is een verkeerde prioriteit. Ik dien Hem omdat Hij mij eerst heeft liefgehad. Dit soort opmerkingen vertroebelen de discussie. Hier gaat het helemaal niet om.
En verder gaat Pijnacker Hordijk door in dit spoor:
Citaat:
De Heer Jezus heeft de op zich volmaakte wet niet aan christenen opgelegd.
Al weer zo’n typerende en zwaar makende term “opgelegd”. Dat zijn termen die gebruikt worden voor een totalitaire heerser, een onderdrukker. Is het toch vrijblijvend dan?? Zien we de God van Israël zo? Dit heeft niets te maken met de relatie tussen Jesjoea en zijn volgelingen. Dat wil niet zeggen dat Hij zich hier niet over uit. Lees maar wat Hij zegt in de bergrede.
Matth.5:17-20 “Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen de vraag is wat vervullen betekent. . 18Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet één jota of één tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied. 19Wie dan één van de kleinste dezer geboden ontbindt en de mensen zo leert, zal zeer klein heten in het Koninkrijk der hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal groot heten in het Koninkrijk der hemelen. 20Want Ik zeg u: Indien uw gerechtigheid niet overvloedig is, meer dan die der schriftgeleerden en Farizeeën, zult gij het Koninkrijk der hemelen voorzeker niet binnengaan.”
Vat nu eens zonder kerkelijk theologische rookgordijnen samen wat Jesjoea hier onderwijst!
En ja hoor broeder Pijnacker Hordijk blijft door zijn kerkelijk theologische bril ik vrees dat iedereen door een bril de wereld met alles erop bekijkt. Iedereen heeft zijn kortzichtigheid, ik dus inderdaad ook. Daarom geeft God ons aan elkaar om in ootmoed onze blik te verruimen. kijken en citeert:
Citaat:
Niet door de werken van de wet, maar door geloof worden we gered.
Waar komt deze tegenstelling tussen Torah en geloof vandaan? Rom.3:21-24, Gal.2:16, 17, Fil.3:4-11 Geen enkele Sabbatvierder die zich houdt aan het Woord van God zal stellen dat je gered wordt door werken der wet. Ik denk zelfs dat geen Jood dit zo zal stellen. Adonai is een genadige, liefdevolle Vader. Het ging vroeger bij Abraham [leefde lang voor wetgever Mozes] alleen om zijn vertrouwen, zijn geloof, zijn overgave en zo is het ook vandaag nog steeds. Maar betekent dit dat je dan dwars tegen het onderwijs van de Vader ingaat? Nee, maar er is wel zoiets als ‘voortgaande openbaring’. Dat is dan een vreemde soort van relatie met de Allerhoogste.
Broeder Pijnacker Hordijk gaat verder:
Citaat:
Je verdiepen in onze joodse wortels, compleet met rituelen en feesten kan geen kwaad, integendeel. De vervangingstheologie (de kerk in de plaats van Israël) is een grote fout geweest, maar de vervanging van Heer Jezus Christus door de Israël deugt evenmin. Er zijn gelovigen die Israël ontdekt hebben en daar idolaat op reageren of zelfs zich bekeren tot het jodendom. Israël is inderdaad en blijft Gods uitverkoren volk, maar God heeft er wel een haat-liefdeverhouding mee. Christenen uit de heidenen zijn trouwens geen haar beter.
Tot aan het woordje maar is hij hier goed bezig, ook al klinkt het wat denigrerend dat het geen kwaad kan. Net alsof de mogelijkheid zou bestaan dat de Feesten van de HERE kwaad zouden kunnen. Feitelijk gezien kunnen de drie pelgrimsfeesten niet meer gevierd worden omdat de tempel is verwoest. Het offeren in de tempel is daarmee dus ook gestopt. Je stelt dan de Eeuwige in een kwaad daglicht. Waarom dit woordje “maar” hier toegepast wordt, begrijp ik niet. Hier wordt namelijk een tegenstelling gecreëerd die misschien voor een doorgeslagen enkeling geldt, maar in zijn algemeenheid de sabbatvierder niet typeert. Gelukkig! Wie haalt het in zijn hoofd om de Messias te vervangen door Israël. Natuurlijk is er een relatie. Israël is het volk en de Messias de Koning van het volk. Ze worden ook beide zoon van God genoemd o.a. in Ex.4:22.
“Israël is mijn eerstgeboren zoon” en in Marc.1:11 over Jesjoea: "Gij zijt mijn Zoon, de geliefde; in U heb Ik mijn welbehagen." VErdrietig
En dan zijn broeder Pijnacker Hordijk en ondergetekende het weer voor 100 procent eens wanneer hij stelt:
Citaat:
Het heil is uit de joden (Joh.4:22) en voor de joden (Rom.1:16) maar door de jood Jezus Christus.
Blijkbaar staan we niet zo ver uit elkaar dan hij zijn artikel doet voorkomen. Maar oei, dan volgt er weer zo’n kerkelijk theologische blunder die te danken is aan een zeer gekleurde vertaling.
Citaat:
Laat niemand u iets voorschrijven op het gebied van eten en drinken of het vieren van feestdagen, nieuwemaan en sabbat. Dit alles is slechts een schaduw van wat komt – de werkelijkheid is Christus.’ (Kol. 2:16–17).
Hier zal ik even wat dieper op in moeten gaan.
Μὴ οὖν τις ὑμᾶς κρινέτω ἐν βρώσει καὶ ἐν πόσει ἢ ἐν μέρει ἑορτῆς ἢ νεομηνίας ἢ σαββάτων,
Me oun tis humas krineto en brosei e kai en posei e en merei heortes e noumenias e sabbaton
Niet dus iemand u moet oordelen in eten of [en] in drinken of in- zake van feest of nieuwe maan of sabbat
ἅ ἐστιν σκιὰ τῶν μελλόντων, τὸ δὲ σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
Ha estin skia ton mellonton to de soma tou Christou
Wat is (een) schaduw van de (zijn) zullende (dingen) het echter lichaam (is) van Christus.
Lees ik dit vers in de redelijk letterlijke Naardense Vertaling, vergelijkt u maar met de hierboven vermelde grondtekst, dan klinkt dit volkomen anders:
“Laat dan niet iemand u oordelen inzake spijs en drank of op het punt van een feest of nieuwemaan of sabbat,- dingen die een schaduw zijn van de dingen die komen; maar het lichaam is dat van de Gezalfde.”
Het woordje ‘slechts’, dat een negfatieve inkleuring geeft aan de tekst, staat helemaal niet in de grondtekst, dus streep dat a.u.b. door in uw Bijbel. Mee eens! Het tegendeel wordt nu duidelijk. Laat je niet beoordelen op bovengenoemde zaken, ze zijn een schaduw, en dat heeft juist een positieve betekenis,omdat ze wijzen op datgene wat komt. Wanneer ik alleen de Sjabbat hier even als voorbeeld neem, dan is Sjabbat een schaduw van de komende Sjabbat, is dat nou niet geweldig! Alleen daar al om zou iedere discipel van Jesjoea Sabbat gaan vieren. Ieder Sjabbatsopening staat dit bij mij centraal.
Broeder Pijnacker Hordijk gaat verder:
Citaat:
Ik las ergens: De zevende dag is de dag van God de Vader. Hij heeft gerust van Zijn werken. De eerste dag is van God de Zoon. Jezus heeft op de zevende dag in het graf gelegen. Hij heeft de rust aangebracht voor Zijn volk. De maandag tot en met de zaterdag zijn de dagen van de Heilige Geest.
Kijk dit klinkt weer heel vroom, maar waar lezen we dit in het Woord van God?
De eerste dag (jom risjon) is niet specifiek de dag van de Zoon. De Zoon zegt zelf dat de Sabbat van Hem is, Hij zegt dit nergens over de zondag: “Alzo is de Zoon des mensen heer ook over de sabbat.”(Marc.2:26) Denken we nu werkelijk dat er in het Koninkrijk van God tweestrijd is? De Koning van het Koninkrijk der hemelen is heer over de Sjabbat, de rest is menselijk gedraai. En dan wordt er nog een Roomse draai aan het geheel gegeven: “de maandag tot en met de zaterdag zijn de dagen van de Heilige Geest.” Waar haalt de schrijver het vandaan?http://www.digibron.nl/search/detail/36c2b 34032367b82cbac88b328c0f31c/in-de-schaduw-van-de-s abbat Alle dagen zijn, alle tijd en de eeuwigheid is van God.
Citaat:
Het laatste wat ik op mijn pc-scherm lees is: ‘slaapstand geactiveerd’. Zonder schroom mag ik u ‘welterusten’ wensen, rusten in het volbrachte werk van de allerberoemdste jood Jezus Christus.
Ik zou af willen sluiten met de woorden uit Hebr.4:9
Er blijft dus een sabbatsrust voor het volk van God. Amen.
je schrijf:
Citaat:Ik heb ook het artikel gelezen wat jij op stichting-promise.nl las en kwam er al snel achter dat je de feiten achter het artikel zelf moet gaan verifieren. Mijns inziens worden er veel zaken in het artikel door elkaar gehaald. Teveel halve waarheden om in een reactie op te noemen. Jammer, ik zou je in een paar uurtjes goede bijbelstudie kunnen wijzen op de gaten in het artikel, maar dat gaat niet via de website. Wel wil ik je aanmoedigen om te blijven zoeken naar de waarheid, dan zul je het zeker vinden! Ik heb zelf heel veel gehad aan een youtube van Jim Staley: And He rested.
Ben haalt een schrijven van de site van stichting-Promise aan waar ik hieronder op reageer.
Broeder Pijnacker Hordijk heeft een uitgebreide studie geschreven over het thema Sjabbat of zondag. Mijn compliment voor zijn inzet. Het is verleidelijk om op alle punten in te gaan, ik beperk me dus maar tot de conclusie.
Citaat:Over de openingszin verschil ik niet van mening. Dat de Sjabbat veel oudere papieren heeft dan de zondag is een open deur, en daarom is verstandig om hier door naar binnen te gaan; over de Sjabbat van de Schepper moet je eigenlijk niet discussiëren, je moet gewoon naar binnen gaan en ervaren. En dan volgt een zin die veel zegt over de visie die onder het denken van veel Joden en Christenen ligt.
Citaat:Het lijkt me overigens dat een Jood Sjabbat viert en niet alleen maar houdt. Veel Christenen en Joden houden graag de scheiding in stand tussen Jodendom en Christendom; dat voorkomt immers ergernis en frustratie. In mijn ogen is het Christendom een geloofsrichting die is afgeweken van de oorspronkelijk Joodse stroming/sekte die Jesjoea Ha Masjiach volgde. Vooral in de brief van Jacobus herkennen we nog duidelijk deze Messiaans Joodse achtergrond. Voor ons is niet Rome de moederkerk, maar Jeruzalem, de synagoge van Jacobus. Rome heeft ons veel verwarring gebracht. In Handelingen 24:14 horen we Paulus zeggen:
“Maar dit erken ik voor u, dat ik naar die weg, die zij een sekte noemen, inderdaad de God der vaderen vereer, gelovende al hetgeen in de wet en in de profeten geschreven staat.”
En Paulus volgt hierin zijn meester Jesjoea ha Masjiach, die tijdens de Bergrede in Mattheüs 5: het volgende leert:
"17Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. 18Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet één jota of één tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied. 19Wie dan één van de kleinste dezer geboden ontbindt en de mensen zo leert, zal zeer klein heten in het Koninkrijk der hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal groot heten in het Koninkrijk der hemelen."
Dan lees ik:
Citaat:Lezen we in Ex.23:2 niet het volgende: “Gij zult de meerderheid in het kwade niet volgen” Meerderheid is in een democratie misschien de maatstaf voor recht, maar niet in het Koninkrijk van God.
En wat er dan volgt is een pertinente onwaarheid.
maar de meerderheid viert al sinds de gemeente in Handelingen de –wat wij noemen- zondag.
Sinds de gemeente in Handelingen zou de zondag al gevierd worden. We lezen juist dat iedere gelovige, van Jesjoea tot de apostelen en allen die daaromheen stonden de Sjabbat vierden. Tik het woord sabbat in in de zoekmachine van een online bijbel vertaling en je vindt de verzen bij bosjes. Tik zondag in en je vind niets. Tik in de NBG “eerste dag der week” in en je vindt de geschiedenis van de opstanding, maar nergens een vervanging van de Sjabbat. In Joh.20:19 vinden we dan dat de discipelen bij elkaar waren op de eerste dag der week, maar dit zegt niets over de vervanging van de Sjabbat voor de gelovigen in Jesjoea door de zondag. Dan vinden we nog Hand.20:7
“en toen wij op de eerste dag der week samengekomen waren om brood te breken, hield Paulus een toespraak tot hen en, daar hij van plan was de volgende dag te vertrekken, zette hij zijn rede voort tot middernacht.”
Dit is echt een interessant vers. Het probleem is dat we dit vers lezen door onze 21e -eeuwse Christelijke bril. Wat is de situatie? Ze zijn daar op een avond bij elkaar, zo blijkt uit de tekst. Wat is in die cultuur en in die tijd de avond van de eerste dag van de week (jom risjon)? Dat is wat wij de zaterdagavond noemen. De Sjabbat is met zonsondergang afgelopen (c.a. 19.00 uur in Israël) en daarna begint de eerste dag van de week. Wat is er natuurlijker dan dat gelovigen in Jesjoea na de Sjabbat in alle rust bij elkaar te blijven en brood breken. Het begrip ‘brood breken’ duidt in zijn algemeenheid niet op een liturgisch avondmaal zoals we dat kennen in de kerk, dit duidt gewoon op een maaltijd. Dat Paulus van plan was de volgende dag te vertrekken wordt op deze manier ook begrijpelijk. Als rechtgeaarde Jood zou hij niet vertrekken op Sjabbat, maar op de volgende dag; de eerste dag van de week. Voor volgende dag gebruikt de Griekse grondtekst de woorden τῇ ἐπαύριον - tei epaurion, wat letterlijk vertaald betekent: op de (dag) (van de) morgen (daarop) .
Dan vinden we nog 1 Kor.16:1,2
“Wat nu de inzameling [λογείας-logias] voor de heiligen betreft, doet ook gij, evenals ik het in de gemeenten van Galatië geregeld heb: elke eerste dag der week legge ieder uwer naar vermogen thuis iets weg, en hij spare dit op, opdat er niet eerst na mijn komst inzamelingen moeten gehouden worden.”
Op Sjabbat ben je niet met geld bezig, dus wanneer leg je dan wat opzij?
Broeder Pijnacker Hordijk gaat dan verder met de woorden:
Citaat: Even een vraag: Slaat een mens door wanneer hij/zij wil leren van de Allerhoogste, of slaat een mens door wanneer hij de leer van de kerk hoger acht dan Gods woord?.....
Wat hier wet genoemd wordt komt van het woord Torah, dat is afgeleid van het woord jarah, dat onderwijs betekent. Wanneer je een discipel, of talmid bent van Jesjoea dan wil je leren en groeien. Als rechtgeaarde rabbi leerde Hij Torah en dan gaat het niet om slechts een deel of de hele Torah, dan gaat het er om dat je stappen neemt, stappen in vertrouwen.
En dan volgt de vooringenomen opmerking:
Citaat:Het is nog nooit in mij denken opgekomen dat mijn heil af zou hangen van het al of niet houden van de Sjabbat. Ik ben niet egocentrisch bezig met mijn heil. Ik vertrouw alleen maar op mijn Heer. Ik dien Hem niet om behouden te worden, dat is een verkeerde prioriteit. Ik dien Hem omdat Hij mij eerst heeft liefgehad. Dit soort opmerkingen vertroebelen de discussie. Hier gaat het helemaal niet om.
En verder gaat Pijnacker Hordijk door in dit spoor:
Citaat:Al weer zo’n typerende en zwaar makende term “opgelegd”. Dat zijn termen die gebruikt worden voor een totalitaire heerser, een onderdrukker. Zien we de God van Israël zo? Dit heeft niets te maken met de relatie tussen Jesjoea en zijn volgelingen. Dat wil niet zeggen dat Hij zich hier niet over uit. Lees maar wat Hij zegt in de bergrede.
Matth.5:17-20 “Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. 18Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet één jota of één tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied. 19Wie dan één van de kleinste dezer geboden ontbindt en de mensen zo leert, zal zeer klein heten in het Koninkrijk der hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal groot heten in het Koninkrijk der hemelen. 20Want Ik zeg u: Indien uw gerechtigheid niet overvloedig is, meer dan die der schriftgeleerden en Farizeeën, zult gij het Koninkrijk der hemelen voorzeker niet binnengaan.”
Vat nu eens zonder kerkelijk theologische rookgordijnen samen wat Jesjoea hier onderwijst!
En ja hoor broeder Pijnacker Hordijk blijft door zijn kerkelijk theologische bril kijken en citeert:
Citaat:Waar komt deze tegenstelling tussen Torah en geloof vandaan? Geen enkele Sabbatvierder die zich houdt aan het Woord van God zal stellen dat je gered wordt door werken der wet. Ik denk zelfs dat geen Jood dit zo zal stellen. Adonai is een genadige, liefdevolle Vader. Het ging vroeger bij Abraham alleen om zijn vertrouwen, zijn geloof, zijn overgave en zo is het ook vandaag nog steeds. Maar betekent dit dat je dan dwars tegen het onderwijs van de Vader ingaat? Dat is dan een vreemde soort van relatie met de Allerhoogste.
Broeder Pijnacker Hordijk gaat verder:
Citaat:Tot aan het woordje maar is hij hier goed bezig, ook al klinkt het wat denigrerend dat het geen kwaad kan. Net alsof de mogelijkheid zou bestaan dat de Feesten van de HERE kwaad zouden kunnen. Je stelt dan de Eeuwige in een kwaad daglicht. Waarom dit woordje “maar” hier toegepast wordt, begrijp ik niet. Hier wordt namelijk een tegenstelling gecreëerd die misschien voor een doorgeslagen enkeling geldt, maar in zijn algemeenheid de sabbatvierder niet typeert. Wie haalt het in zijn hoofd om de Messias te vervangen door Israël. Natuurlijk is er een relatie. Israël is het volk en de Messias de Koning van het volk. Ze worden ook beide zoon van God genoemd o.a. in Ex.4:22
“Israël is mijn eerstgeboren zoon” en in Marc.1:11 over Jesjoea: "Gij zijt mijn Zoon, de geliefde; in U heb Ik mijn welbehagen."
En dan zijn broeder Pijnacker Hordijk en ondergetekende het weer voor 100 procent eens wanneer hij stelt:
Citaat:Blijkbaar staan we niet zo ver uit elkaar dan hij zijn artikel doet voorkomen. Maar oei, dan volgt er weer zo’n kerkelijk theologische blunder die te danken is aan een zeer gekleurde vertaling.
Citaat:Hier zal ik even wat dieper op in moeten gaan.
Μὴ οὖν τις ὑμᾶς κρινέτω ἐν βρώσει καὶ ἐν πόσει ἢ ἐν μέρει ἑορτῆς ἢ νεομηνίας ἢ σαββάτων,
Me oun tis humas krineto en brosei e kai en posei e en merei heortes e noumenias e sabbaton
Niet dus iemand u moet oordelen in eten of [en] in drinken of in- zake van feest of nieuwe maan of sabbat
ἅ ἐστιν σκιὰ τῶν μελλόντων, τὸ δὲ σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
Ha estin skia ton mellonton to de soma tou Christou
Wat is (een) schaduw van de (zijn) zullende (dingen) het echter lichaam (is) van Christus.
Lees ik dit vers in de redelijk letterlijke Naardense Vertaling, vergelijkt u maar met de hierboven vermelde grondtekst, dan klinkt dit volkomen anders:
“Laat dan niet iemand u oordelen inzake spijs en drank of op het punt van een feest of nieuwemaan of sabbat,- dingen die een schaduw zijn van de dingen die komen; maar het lichaam is dat van de Gezalfde.”
Het woordje ‘slechts’, dat een negfatieve inkleuring geeft aan de tekst, staat helemaal niet in de grondtekst, dus streep dat a.u.b. door in uw Bijbel. Het tegendeel wordt nu duidelijk. Laat je niet beoordelen op bovengenoemde zaken, ze zijn een schaduw, en dat heeft juist een positieve betekenis,omdat ze wijzen op datgene wat komt. Wanneer ik alleen de Sjabbat hier even als voorbeeld neem, dan is Sjabbat een schaduw van de komende Sjabbat, is dat nou niet geweldig! Alleen daar al om zou iedere discipel van Jesjoea Sabbat gaan vieren. Ieder Sjabbatsopening staat dit bij mij centraal.
Broeder Pijnacker Hordijk gaat verder:
Citaat:Kijk dit klinkt weer heel vroom, maar waar lezen we dit in het Woord van God?
De eerste dag (jom risjon) is niet specifiek de dag van de Zoon. De Zoon zegt zelf dat de Sabbat van Hem is, Hij zegt dit nergens over de zondag: “Alzo is de Zoon des mensen heer ook over de sabbat.”(Marc.2:26) Denken we nu werkelijk dat er in het Koninkrijk van God tweestrijd is? De Koning van het Koninkrijk der hemelen is heer over de Sjabbat, de rest is menselijk gedraai. En dan wordt er nog een Roomse draai aan het geheel gegeven: “de maandag tot en met de zaterdag zijn de dagen van de Heilige Geest.” Waar haalt de schrijver het vandaan?
Broeder Pijnacker Hordijk sluit dan af met de woorden:
Citaat:Ik zou af willen sluiten met de woorden uit Hebr.4:9
Er blijft dus een sabbatsrust voor het volk van God.
Gerard Wijtsma
Zij schrijven o.a.: Van de tien geboden worden er negen als blijvende regel aangehaald in het Nieuwe Testament, alleen het vierde gebod (van de sabbatsheilging dus) wordt nu juist net nìet aangehaald. Je zou kunnen tegenwerpen dat het zo vanzelfsprekend is dat het niet herhaald hoeft te worden. Maar het omgekeerde is juist waar, want dat je niet mag stelen, moorden en liegen is veel vanzelfsprekender dan dat we de sabbat zouden moeten houden. Het argument dat iedereen daar toch al wist van het sabbatsgebod gaat niet op, want dat geldt evengoed voor het punt van hoererij, dat in de wet ook verboden wordt.
Het is lastig om te begrijpen wat nu waar is!
RSS lijst met reacties op dit artikel